İstanbul'a gitme kararı almamızla birlikte ilk işim kendime kitap listesi hazırlamak oldu. Alınacak kitaplarım listeye girerken öncelik sırasına girer genelde. En çok almak istediklerimden başlar, listeyi bu şekilde tamamlarım. Torium Avm'de bulunan D&R benim için biçilmiş kaftan oldu açıkçası. Aradığım tüm kitapları buldum diyebilirim.

Bu senenin en yenileri elbette sevgili Tarık Tufan ve Haruki Murakami. Biri türk yazarlardan, diğeri de yabancı yazarlar arasında açık ara en sevdiklerim olunca bu kitapları bulup almış olmanın büyük bir haklı gururunu taşıdım içimde. Zaferdir bu, zafer!

Normalde hiç tarzım olmadığını düşündüğüm ancak okuma grubumuzun kitabı olması sebebiyle Ben, Kirke kitabını da aldım. Kirke alıp Akhellius almamak da olmazdı diyerek onu da attım sepete.

Bilinçaltının Gücü kitabı son dönemlerde gerçekten ihtiyacım olan bir kitap diyebilirim. Bana nefes aldıracak, biraz olsun bazı olgulardan uzaklaştıracak bir kitaba, gerçek bir kitaba ihtiyacım vardı. Kişisel gelişim kitaplarına inanmayan benim neden bilmiyorum bu kitaptan beklentim çok yüksek. Kitaptan tek beklentim nefes almak...

Uçurtma Avcısı çok meşhur, sık sık adını duyduğum kitaplardan biriydi. Popüler kitaplarla ilgili ne yazık ki böyle bir sorunum var, okuyamıyorum. Ne zaman daha az çıkmaya başladı karşıma, aldım hemen.

Bülbülü Öldürmek daha önce okuduğum, kitaplığımda yer almayan ancak yeniden mutlaka okuyacağım bir kitap. Bunun sebebi kitapla ilgili okuduğum makaleler sanırım. Bu şekilde yeniden okuyarak izlenim edinmek istedim. Bakalım nasıl olacak? ^^

Velhasıl kısa bir süreliğine beni tutacak kitapları toplayıp öyle döndüm İstanbul'dan. Severek, heyecanla aldım her birini. İlk olarak Tarık Tufan okuyacağım, yeniden. Daha sonraki sıralama çok belirsiz. Göreceğiz :) Güzel oldu, hoş oldu, 9 kitap daha ekledim. Yeni kitaplarda buluşuncays değin, kitapla kalın.

Pek bi' sevgiler ,

Mely 

Tam bir Sherlock Holmes hayranı sayılabilecek ben dizisini bir solukta bitirip, Sherlock Holmes karakterine hayat veren Benedict Cumberbatch'a da oldukça hayran kalmış, akabinde özel basım ciltli Sherlock Holmes kitaplarını toplamış, filmlerini ilk bitenlerden biri olmuştum. Bu nedenle Netflix bünyesinde Enola Holmes duyurusunu duyunca heyecanlanmıştım. Zira benim heyecan duymam için Holmes soyadı oldukça yeterli bir sebep... Sherlock Holmes'un yaratıcısı Arthur Conan Doyle şüphesiz çok zeki ve kıvrak bir zekaya sahip. Bunu hissetmek öylesine mümkün ki eserlerine hayran kalmamak mümkün değil. İşte tüm bu yeterli gerekçelerin arkasına dayanarak heyecanla bekledim Enola Holmes filmini...

Öncelikle filmden bahsetmek istiyorum. Film 2 saat civarında bir zaman dilimine sahip, Sherlock Holmes, kardeşi Enola Holmes ve Mycroft Holmes arasında geçen bir iç savaşı konu alıyor aslında. Bir yanda sebepsiz yere kendisine çok düşkün olan annesinin terk edişine yıkılan Enola, bir yandan vasi görevini üstlenen Mycroft, öte yandan kardeşi Enola için içinde hayranlık besleyen Sherlock. Ve hepsinin de karşısında iç savaşı ve görüşü uğruna kızından ve çocuklarından ayrı kalmayı göze alıp ortadan kaybolan anne...

Oyunculuklardan bahsetmek gerekirse oyunculuk konusunda eleştirim yok. Beni rahatsız eden herhangi bir şey olmamasıyla birlikte beğendiğimi bile söyleyebilirim. Her ne kadar Sherlock benim için Benedict'tir diye düşünüyor olsam da, her ne kadar gözlerim onu aramış olsa da ortaya çıkan tablo beni memnun etti. Belki Enola karakteri için biraz daha yaşı büyük bir kişi ve karakter oluşturulabilirdi ki bu kısımdan birazdan bahsedeceğim...

Filmin senaryosuna gelirsek... İşte burası en sevdiğim kısım oldu. Çünkü şunu çok iyi bilmek gerek, kült ve adını duyurmuş eserlere reyting, izlenme ya da satış kaygısı ile devamı serisi çıkartmak genelde sonu hüsranla biten bir durumdur. Üzer, tatmin etmez ve kısa sürede unutulur. Bu sebeple Sherlock Holmes gibi adı tüm izleyiciler ve okurlar tarafından duyulmuş böylesine özel bir eseri ele alıp, bu filmde de kardeşine yer vermek, onu ön planda tutmak kolay değildir. Ancak senaryo tek kelimeyle muhteşem. Asla Sherlock Holmes zekasını aratmayan harika ince nüanslar, ince vuruşlar, keskin zekalar... Hepsi gerçekten bir Holmes ailesi izlediğimi sürekli hatırlamama sebep oldu. Şifreleme gibi belli kodların işlenişi de ayrı güzeldi. Hiçbir şey Sherlock Holmes eserinden alınıp tekrara düşülmemiş, ince düşünülüp ayrıntılı yazılmış bir senaryo...

Ve filme gelirsek. İşte burayı üzülerek yazacağım ki beğenmedim. Bunca iyi yorumdan sonra beğenmedim dedirten şey nedir diyecek olursanız eğer, işleyiş. Aslında işleyişle birlikte Enola karakterinin yaş aralığı beni gençlik serisi filmi izliyormuş hissine itti. Yaşı, ergenlik döneminin henüz başlarında yer alan Enola'nın maceraları filmi gibi bir bütün oluşturdu gözümde. Onun dışında filmin sonu da beni tatmin etmedi. Enola'nın annesinin kaybı ile başlayan filmde sonuç çok havada, öylesine ve tatminsiz kaldı. Bunca acı, bunca ayrılık ve geri kalan her şey böyle tuhaf ve gereksiz hile sayılması mümkün sebep için mi yaşandı yani dedirtiyor. Doyurucu bir sebep arıyor ve bulamıyorsunuz. Halbuki 25 yaşını geçmiş bir Enola ile daha farklı bir son izleseydik... Eminim fikrim bambaşka olurdu ve bundan ziyade benim en'lerim arasında yerini bile alırdı. Dediğim gibi senaryo aslında gerçekten güzel... Tüm bunlardan şunu anlıyoruz ki oyuncu her şey. Kadro her şey... Kişiler senaryoyu altın harflerle de noktalayabilir, siyah kalemle de üstünü çizebilir. Bu tamamen iyi bir seçime bağlı... Senaryosunu sevdiğim fakat harcandığını düşündüğüm bir filmin yazısını da bloğuma eklemiş oldum.

Pek bi' sevgiyle,

Mely